Օգտագործե՞լ աղ, թե՞ ոչ
Մարդիկ, ովքեր սննդի մեջ օգտագործում են մեծ քանակությամբ աղ, հաճախ են տառապում օստեոպորոզի և միզաքարային հիվանդություններով: Լաբորատոր փորձարկումները պարզել են, որ նատրիումի և կալցիումի քանակությունն օրգանիզմում կարգավորվում է նույն մեխանիզմով: Նատրիումի հավելյալ օգտագործման դեպքում օրգանիզմն այն հեռացնում է մեզի միջոցով՝ երիկամներով: Նման դեպքում կալիումը՝ նատրումի հետ միասին, հեռանում է օրգանիզմից:
Մեզի մեջ կալիումի բարձր քանակությունից տեղի է ունենում միզածորանում քարերի առաջացում, իսկ արյան մեջ կալիումի պակասից ոսկորների նյութի ամրությունը թուլանում է և արդյունքում՝ զարգանում է օստեոպորոզ:
Աղի առավելությունները
Նատրիումի քլորիդը կենսաբանորեն անհրաժեշտ է մեր օրգանիզմին, քանի որ աղի մեջ քլորի իոնն այն հիմնական նյութն է, որի շնորհիվ՝ արտադրվում է աղաթթու, որը լեղապարկի հյութի կազմի մեջ է մտնում: Ցուրտ և միջին ջերմաստիճանի պայմաններում ապրող մարդկանց օրական աղի օգտագործումը պետք է կազմի 10գ, իսկ տաք երկրների բնակիչների մոտ՝ 25գ:
Եթե օրգանիզմը զգա աղի պակաս, ապա աղը կվերցնի ոսկորներից և մկաններից՝ նման կերպ վնաս հասցնելով երկուսին էլ: Օրգանիզմում աղի պակասը կարող է առաջացնել աղեստամոքսային աշխատանքի խափանում, սրտանոթային համակարգում խախումներ, ինչպես նաև՝ հանգեցնել դեպրեսիայի, նյարդային և հոգեկան հիվանդությունների:
Աղի վնասի մասին
Հաճախ մարդիկ չարաշահում են աղի օգտագործումը՝ այն հասցնելով օրական 40գ-ի: Նման դեպքում աղը մի շարք առողջական խնդիրների պատճառ է դառնում՝ ավելորդ քաշի ավելացում, քանի որ աղի ավելորդ քանակությունը խանգարում է նյութափոխանակության գործընթացներին, ի հայտ են գալիս այտուցներ, բարձր զարկերակային ճնշում:
