Այրոցքը` կերակրափողի քաղցկեղի պատճա՞ռ
Աղեստամոքսային համակարգի օրգանների չարորակ ուռուցքները` որպես օրենք, ունեն բարորակ նախապատություն։ Բարորակ ուռուցքների վերափոխումը չարորակի երկարատև ընթացք ունի` տասնյակ տարիներ։
Հաստ և ուղիղ աղիի չարորակ ուռուցքների զարգացման նախապայման են հանդիսանում պոլիպները, ստամոքսի դեպքում` ատրոֆիկ ստամոքսաբորբը` երբ վնասվում է էպիթելիումը, լյարդի ցիրոզը զարգանում է հեպատիտի հետևանքով, ենթաստամոքսային գեղձի քաղցկեղը զարգանում է պանկրեատիտի ֆոնի վրա։
Կերակրափողի քաղցկեղը զարգանում է հետևյալ ձևով. ստամոքսից կերակրափող են բարձրանում աղաթթուն և պեպսինը, ինչի հետևանքով կերակրափողի թաղանթի բջիջները վերակառուցվում են և անբարենպաստ պայմանների համընկնման դեպքում առաջանում է ադենոկարցիոմա` քաղցկեղ։
Աղեստամոքսային համակարգի օրգանների քաղցկեղի բուժման հավանականությունը շատ ցածր է։
Թերապևտների և գաստրոէնտերոլոգների հեռահար խնդիրը կայանում է նրանում, որ ժամանակին ախտորոշվեն քաղցկեղի պատճառ հանդիսացող վերոգրյալ հիվանդությունները, ինչը հնարավորություն կտա ժամանակին նկատել չարորակ գոյացության առաջացման վտանգը։
Ըստ վիճակագրական տվյալների` նման մոտեցման դեպքում հիվանդը ճիշտ ժամանակին է հայտնվում բժիշկ-ուռուցքաբանների հսկողության տակ, և զգալիորեն նվազում են մահացության դեպքերը։
