Հիմնական թեմաներից մեկն ընդդիմության մանդատները վայր դնելու հարցն է․ ի՞նչ կլինի, եթե

Հիմա հիմնական թեմաներից մեկն ընդդիմության մանդատները վայր դնելու հարցն է:

Ոմանք ասում են, որ նման դեպքում ոչ մի արտառոց բան էլ չի լինի, բացի ԱԺ բյուջեի ծախսերի կրճատումն ու մի քանի տասնյակ ընտանիքների սոցիալական վիճակի վատթարացումը:

ԱԺ-ն կարող է շարունակել իր աշխատանքն առանց անիմաստ բանավեճերի, որի նմատակն այն է, որ խորհրդարանական ընդդիմությունն ընդամենը հիշեցնում է իր գոյության մասին ու ԱԺ աշխատանքների պատրանք ստեղծի:

Մյուս կողմից Սահմանադրությունն ու ԱԺ կանոնակարգն ունի կետեր, որոնք վերաբերվում են ընդդիմությանը և դրա բացակայության պայմաններում ԱԺ-ն դառնում է ոչ լիարժեք: Օրինակ, որ ընդդմությունը պետք է որոշ պաշտոններ ստանձնի և մանդատների քանակը պետք է լինի 1/3 և այլն:

Հասկանալով, որ գործող ռեժիմի պարագայում, բացարձակապես կարևոր չէ, թե սահմանադրության ու օրենքների որ կետերն են խախտվում. ինչպես ցանկանան, այնպես էլ կձևակերպեն ու կշարունակեն իրենց աշխատանքը:

Բայց........, առաջանում են մի շարք հարցեր գործող իշխանության ներքին ու արտաքին լեգիտիմության խնդրում:

Ներքին խնդիրներ

----

Ներքին կյանքում այս ԱԺ-ն չի ներկայցնի հանրության քաղաքական պատկերացումների համամասնությունը: Փաստորեն, հիմա, ԱԺ-ն ներկայացնում է հանրության 25%-ն (ընտրություններին մասնակիցների քանակը) 2021-ի քաղաքական վիճակի պատկերացումներով, իսկ ներկայիս սոցհարցումների տվյալներով ընդամենը 5-10 %, ինչը նոնսենս է ու նման միակուսակցական ԱԺ-ն չի կարող որպես բարձրագույն քաղաքական մարմին ընկալվել: Սա հայտնի անձի ՛՛լեգիտիմության՛՛ խոսույթի ավարտը կլինի:

Արտաքին խնդիրներ

-----

Հայաստանը լրջագույն աշխարքաղաքական խնդիրների ու որոշումների առջև է կանգնած և ոչ մի միջազգային պարտնյոր չի ցանկանա աշխատել այն կառավարության հետ, որի ցանկացած որոշման օրինականությունը հաջորդ իշխանությունը կարող է դատարանում վիճարկել: Ում է պետք նման պարտնյոր Հայաստանում և ով պետք է լուրջ բանակցություններ վարի իրենց հետ: Հենց ռեժիմի արտաքին հովանավորները կստիպեն, որ նոր ԱԺ ընտրություններ անցկացվեն ու ՛՛համոզելու՛՛ ձևն էլ կգտնեն:

Հ.Գ. Մակրոնի կուսակցության ԵՄ խորհրդարանում հավաքած 16% -ի հետևանքով Ֆրանսիան արտահերթ ընտրությունների է գնում, իսկ Ուկրաինայում մեծ խնդիր է առաջացել, ինչպես բանակցություններ սկսել Զելենսկու հետ, ում ժամկետն արդեն լրացել է: Իսկ ով ասաց, որ եթե իր հետ որևէ պայմանագիր կնքվի, տարիներ հետո, Ուկրաինայի հաջորդ ղեկավարությունը դրանք կասկածի տակ չի դնի ու չի լուծի պայմանագրերը:

5-10 տոկոսը ներկայացնող միակուսակցական խորհրդարան ներկայացնող կառավարության հետ, որտեղ չկա անգամ պետական ընտրությունների միջոցով ընտրված նախագահ, որևէ բանակցություններ չի վարի ու, առհասարակ, չի հարաբերվի:

Քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյան