Բժիշկը զգուշացրել է, որ ուշագնացությունը կարող է լուրջ հիվանդության նշան լինել
Ուշագնացությունն այն է, երբ մարդը կորցնում է գիտակցությունն ուղեղի արյան բացակայության պատճառով: Սա սովորաբար արագ է անցնում և վտանգավոր չէ։
Բայց եթե ուշագնացությունը հաճախակի է լինում, դա կարող է վկայել սրտի, արյան անոթների հետ կապված խնդիրների, անեմիայի կամ հորմոնալ անհավասարակշռության մասին: Հատկապես կարևոր է ուշադրություն դարձնել, եթե երեխան հաճախ կորցնում է գիտակցությունը, դա կարող է վկայել սրտի լուրջ հիվանդության մասին, այս մասին «ՌԻԱՄՈ»-ին հայտնել է պաթոլոգ Սվետլանա Բուրնացկայան:
Ըստ նրա՝ ուշագնացությունը կարող է առաջանալ տարբեր պատճառներով՝ ջերմություն, խցանվածություն, երկար ժամանակ կանգնել, ջրազրկում, նստելուց կամ պառկելուց հետո հանկարծակի ոտքի կանգնել, սթրես կամ ցավ: Ցածր ճնշում կամ վեգետատիվ-անոթային դիստոնիա ունեցող մարդիկ ավելի հակված են ուշագնացության։
Եթե մարդը մեկ րոպեի ընթացքում ուշքի չի գալիս, ունի կապույտ շրթունքներ կամ դեմք, զարկերակ չունի կամ շնչում է, պետք է անհապաղ շտապ օգնություն կանչել։ Այլ նախազգուշացնող նշանները ներառում են անկանոն սրտի բաբախյուն, կրծքավանդակի ցավ, շնչառության դժվարություն, մարդուն արթնացնելու անկարողություն, նոպաներ, տեսողության կամ խոսքի հետ կապված խնդիրներ և շփոթություն:
Բուրնացկայան նշել է, որ եթե ուշագնացությունը հանգեցնում է վնասվածքի, նույնպես պետք է դիմել բժշկի: Ուշագնացին օգնելու համար նրան պետք է պառկեցնել մեջքի վրա, ոտքերը բարձրացնել գլխավերևում, հագուստը բացել՝ շնչելու և մաքուր օդ ապահովելու համար։ Կարելի է դեմքին սառը ջուր շաղ տալ կամ մի քիչ անուշադրի սպիրտ տալ՝ հոտ քաշելու համար: Եթե մարդու գիտակցությունը չի վերադառնում, օգնություն է պետք կանչել։
Ուշաթափությունից խուսափելու համար պետք է խուսափել խցանված վայրերից, բավականաչափ ջուր խմել, ճիշտ սնվել, կտրուկ ոտքի չկանգնել և սովորել հաղթահարել սթրեսը: Կանոնավոր բժշկական զննումները կարող են նաև օգնել կանխել խնդիրները: Եթե ուշագնացությունը հաճախակի է լինում, պետք է անպայման այցելել բժշկի՝ ախտորոշման ու բուժման համար։
