Ճաքած շրթունքներ. հիվանդության պատճառները և բուժումը
Սառը եղանակի գալուստով մեզանից շատերը սկսում են շուրթերի կարմրություն, ճաքճքվածք և կլեպ զգալ: Առօրյա կյանքում այս երևույթը մենք անվանում ենք «ճաքած շուրթեր», իսկ բժշկական պրակտիկայում մաշկի և շուրթերի լորձաթաղանթների բորբոքային հիվանդությունները կոչվում են խեիլիտ, որը պատկանում է ամենատարածված պաթոլոգիաների կատեգորիային: Այնուամենայնիվ, շատերն իրականում չեն գնահատում այս հիվանդության վտանգը:
Խեյլիտի պատճառները
Խեյլիտը միշտ չէ, որ կարող է լինել անկախ պաթոլոգիա: Հաճախ դա ավելի լուրջ հիվանդությունների բնորոշ նշան է։ Այն հաճախ զարգանում է վերին և ստորին շրթունքների վրա: Հիվանդության զարգացումը հրահրվում է շուրթերի վրա կանոնավոր բացասական ազդեցություններով և բնական պաշտպանիչ շերտի բացակայությամբ: Սա հանգեցնում է շուրթերի մակերեսի վարակման, որի արդյունքում առաջանում են միկրոճաքեր, և մաշկը չորանում է։
Հետևյալ գործոնները կարող են հրահրել այս պաթոլոգիայի զարգացումը.
Ռիսկի խմբում են խրոնիկական պարոդոնտալ հիվանդություններով, կարիեսով և ատամնաքարով մարդիկ, 20-ից 60 տարեկան տղամարդիկ: Պաթոլոգիան կարող է առաջանալ նաև օդերևութաբանական գործոնների նկատմամբ գերզգայունության, ժառանգական նախատրամադրվածության և քիմիական նյութերի մշտական ազդեցության հետ կապված վնասակար աշխատանքի առկայության դեպքում:
Ուստի, այն բուժելու համար շատ կարևոր է իմանալ հիվանդության ճշգրիտ պատճառը: Պետք է հասկանալ, որ նույնիսկ լավ բալզամը միշտ չի կարող օգնել:
