Այս մարդկանցից բարոյական ի՞նչ որակներ կարող ենք պահանջել. «Փաստ»

Այս մարդկանցից բարոյական ի՞նչ որակներ կարող ենք պահանջել. «Փաստ»

«Փաստ» օրաթերթը գրում է

Երբ ապրիլին ընդդիմությունը նախաձեռնում էր իր նոր շարժումը, իշխանությունները շունչները պահած մտածում էին, թե ինչպես են իրենց աթոռները պահելու։ Ավելին՝ նրանցից շատերը փորձում էին միջնորդներ գտնել՝ ընդդիմության հետ կապ հաստատելու համար, որպեսզի շարժման ծավալման դեպքում լքեն իշխանական նավը։ Բայց հիմա, հաշվի առնելով, որ ամռան տապին առավել պասիվ վիճակ է, իշխանությունները դուրս են եկել իրենց խեղճացած վիճակից ու փորձում են ընդարձակվել, ինչքան հնարավոր է, ամրացնել իրենց դիրքերը, որովհետև բացառված չէ, որ աշնանն արդեն կարող է կտրուկ իրավիճակ փոխվել։

Ու դա տեղի է ունենում հիմնականում ապազգային և ժողովրդի վիճակը վատացնող օրենսդրական նախաձեռնությունների և այլ նախագծերի ընդունման տեսքով, որոնք միայն իշխանությունների նեղ քաղաքական շահերից են բխում։ 2018 թվականից հետո նրանց երազած նախագծերը, որոնք լուրջ հանրային դիմադրության են հանդիպել կամ այլ պատճառներով իրականություն չեն դարձել, այժմ կրկին մեջտեղ են բերվում և մեկը մյուսի հետևից անցկացվում են։ Վերջերս էլ մի վիճահարույց դրույթներով նոր նախագիծ է ներկայացվել, որով ՊԵԿ-ը ցանկանում է առանց դատարանի որոշման տիրապետել տնտեսվարողների բանկային գաղտնիքին։ Ճիշտ է, երեկ ժամանակավորապես այն հանվեց Իրավական ակտերի նախագծերի հրապարակման միասնական կայքից, սակայն թեման, բնականաբար չի փակվել: Ըստ հաղորդագրության, «քննարկումներից հետո բանկային գաղտնիքի հասանելիության հետ կապված նախագծերի վերջնական փաթեթը վերստին կներկայացվի հանրային քննարկման»:

Թերևս իշխող քաղաքական ուժին շատ քիչ է հետաքրքրում այն հանգամանքը, որ նախկինում իրենց ներկայացրած «Բանկային գաղտնիքի մասին» օրենքը ՍԴ-ն հակասահմանադրական էր ճանաչել։ Իշխանությունները ամեն կերպ փորձում են շրջանցել Սահմանադրությունն ու օրենքները և դրա համար ելքեր գտնել։ Չէ՞ որ ժողովրդի մանդատի անվան տակ ինչ ուզեն, այն էլ կանեն, նրանց համար այլևս որևէ խոչընդոտող հանգամանք չկա։ Այս նախագծի իրականացման դեպքում իշխանություններին հնարավորություն է տրվելու վերջնականապես ոտնահարել բանկային գաղտնիքի ապահովության սկզբունքը և ճանապարհ բացել տոտալ քաղաքական ճնշումների համար։ Իսկ այսպիսի պայմաններում դժվար չէ գուշակել, որ Հայաստանն ուղղակի կդառնա ներդրողներին վանող և տնտեսական գրավչության տեսանկյունից «իզգոյ» երկիր։ Դրան պետք է գումարել նաև անկանխիկ վճարումների վերաբերյալ օրենքի՝ հուլիսի 1-ից ուժի մեջ մտնելը։

Արդեն անկանխիկ գործարքների իրականացման դեպքում իշխանությունները կարող են հետևել, թե ում քարտին ինչքան գումար կա, իրենց հետաքրքրող անձն ինչ գնումներ է կատարում և որտեղից, իսկ հարկ եղած դեպքում կարող են պատճառներ գտնել ու սառեցնել նրա հաշիվները, առիթներ փնտրել քրեական գործերի հարուցման համար և այլն։ Բայց սա դեռ ամենը չէ, իշխանությունները պետական բյուջեից, այսինքն՝ հարկատուների վճարած գումարներից միլիոնավոր դոլարներ են ծախսում արտասահմանյան ծրագրեր՝ մասնավորապես իսրայելական «Պեգասուս» գնելու համար, որպեսզի լրտեսեն ընդդիմադիրներին՝ հասանելիություն ստանալով անգամ նրանց անձնական տվյալներին։ Կարճ ասած՝ իշխանությունները, երկրի առաջ ծառացած մարտահրավերներին դիմակայելու փոխարեն, բոլոր հնարավոր լծակները կիրառում են ընդդիմությանը բռնաճնշումների ենթարկելու համար։

Բայց գլխավոր հարցն այն է, որ սա միայն ընդդիմության հարցը չէ, ցանկացած պահի կարող են խախտվել հասարակ քաղաքացիների կամ տնտեսվարողների իրավունքները։ Թիրախում կարող է հայտնվել յուրաքանչյուր անձ։ Ավելին՝ մարդկանց վերահսկելու նպատակով կատարվող քայլերը պետք է հուզեն նաև իշխանության ներկայացուցիչներին։ Պատահական չէ, որ Փաշինյանին հատկապես շատ է անհանգստացնում այն հարցը, որ իրենց թիմից որևէ մեկը կարող է բարձր վարկանիշ ձեռք բերել ու այն օգտագործելով՝ իրեն մարտահրավեր նետել։ Թերևս Փաշինյանի վախերի արդյունքում է, որ անընդհատ կադրային փոփոխություններ ու «ռակիրովկաներ» են տեղի ունենում, որ հանկարծ որևէ պաշտոնյա մի տեղում երկար չաշխատի ու ամրապնդի իր դիրքերը։ Բացի դրանից, ում վարկանիշը սկսում է բարձրանալ, միջնորդավորված կերպով հայտնվում է իշխանական քարոզչության թիրախում։ Բացի դրանից, Փաշինյանին անհրաժեշտ է, որ ֆորսմաժորային իրավիճակներում իր ուսապարկերը լոյալություն պահպանեն, ու հանկարծ առնետավազք չսկսվի։

Եվ քանի որ իշխող թիմի ներկայացուցիչներին ընդհանուր գաղափարները կամ գաղափարախոսությունը չեն միավորում, ապա նրանց լոյալությունն ու նվիրվածությունը «խրախուսանքով» չապահովելու դեպքում անմիջապես գործի կդրվեն շանտաժն ու կոմպրոմատները՝ վարկաբեկելու կամ քրեական հետապնդումների ենթարկելու տեսքով։ Այնպես որ, գործող իշխանությունների 4 տարվա կառավարումը ցույց տվեց, որ նրանք ամեն ինչի ընդունակ են հանուն աթոռի։ Եթե հայրենիքը շարունակում են մաս-մաս հանձնել թշնամուն, այդ մարդկանցից ի՞նչ բարոյական որակներ կարող ենք պահանջել։

ԱՐՏԱԿ ԳԱԼՍՏՅԱՆ

Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում