Շահրամանյանը խոսեց երկար՝ առանց փակագծեր բացելու 

Շաբաթ օրը երեկոյան Արցախի Հանրային հեռուստատեսության եթերում հեռարձակվեց Արցախի նախագահ Սամվել Շահրամանյանի մեծածավալ հարցազրույցը: 

Շահրամանյանի ներածական խոսքի ենթատեքստից կարելի էր վստահ եզրակացնել, որ Հայաստանի Հանրային հեռուստատեսությունն, ըստ էության, հրաժարվել է եթեր տալ Արցախի նախագահին: Սա առնվազն տարակուսելի փաստ է, եթե հաշվի առնենք այն հանգամանքը, որ անցած օրերին Հայաստանի թիվ մեկ եթերում հայտնվել են բազմաթիվ գործիչներ, որոնց խոսքի թիրախը եղել է հենց Շահրամանյանը:

Ինչևէ, գանք հարցազրույցի բովանդակությանը և արձանագրենք, որ Արցախի նախագահն, ըստ էության, չարեց բացահայտումներ, որոնք նորություն էին հասարակության լայն շերտերի համար:

Վերահաստատվեց այն ակնհայտ ճշմարտությունը, որ Սամվել Բաբայանի հետ Բաքվում որևէ մեկն «ավտոնոմիայի» հարց չի քննարկել:

«Ռազմական գործողությունները սկսվելուց հետո հասկացել եմ, որ մենակ ենք։ Ռուսական կողմը գտնվում էր դիտորդի կարգավիճակում»,- բազմանշանակ ասել է Արցախի նախագահը: Կարծում ենք՝ Շահրամանյանի ակնարկը վերաբերում է ոչ միայն ռուսական խաղաղապահ առաքելության անգործությանը, այլ նաև Հայաստանի իշխանության իներտ պահվածքին:

Մյուս, հարաբերական առումով նորությունն այն էր, որ պաշտոնական Ստեփանակերտը դժնդակ այդ օրերին Բաքվի հետ հարաբերվել է ոչ թե ռուսական խաղաղապահ առաքելության միջոցով, այլ ուղիղ:

Մեր տրամադրության տակ կան նույնիսկ ադրբեջանական կողմի պաշտոնյաների ազգանուններն ու պաշտոնները, սակայն դրանք հրապարակելն առնվազն հրատապ չենք համարում:

Արցախի լուծարման մասին իր հրամանագիրը բացատրվեց այն հանգամանքով, որ «այն թույլ է տվել մեր բնակչությանը անվտանգ դուրս գալ Արցախից»:

«Մենք դեռ ժամանակ կունենանք անդրադառնալու այդ փաստաթղթին», - վստահեցրել է Սամվել Շահրամանյանն՝ ակնարկելով, որ հնարավոր է անգամ դրա չեղարկումը:

Ըստ Արցախի նախագահ Սամվել Շահրամանյանի, «հաջորդ քայլը պետք է լինի այն, որ սկսենք զբաղվել այն հարցերով, որոնք թույլ կտան ամրագրել մեր ժողովրդի, Արցախից տեղահանված մեր քաղաքացիների հետ վերադարձը»: 

Մեզ թույլ ենք տալիս, առնվազն այս փուլում, կասկածի տակ դնել այս նպատակի իրատեսական լինելը:

Ցավոք, Արցախի էջը փակված է ու նման պնդման համար ունենք բազմաթիվ փաստարկներ:

Առհասարակ, Սամվել Շահրամանյանը կաշկանդված էր, որը, մի կողմից, կարելի է բացատրել Հայաստանի իշխանության հետ հարաբերությունները չսրելու ցանկությամբ, մյուս կողմից, Բաքվի բանտերում գտնվող գործիչներին չվնասելու անհրաժեշտությամբ:

Վահրամ Բագրատյան